- rozdzierać
- rozdzierać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, rozdzieraćam, rozdzieraća, rozdzieraćają, rozdzieraćany {{/stl_8}}– rozedrzeć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Vb, rozdzieraćdrę, rozdzieraćdrze, rozdzieraćdrzyj, rozdzieraćzdarł, rozdzieraćzdarli, rozdzieraćzdarty {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'drąc, dzielić coś na części, na dwoje; drąc, uszkodzić coś; rozrywać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rozedrzeć prześcieradło. Rozedrzeć spodnie o gwóźdź. Rozedrzeć kartkę papieru na połowę. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o dźwiękach: rozlegać się głośno, dojmująco, wywołując u kogoś przykre doznania': {{/stl_7}}{{stl_10}}Krzyk rozdarł powietrze. Huk wybuchu rozdarł ciszę. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o światłach: rozświetlać coś niespodziewanie, nagle': {{/stl_7}}{{stl_10}}Błyskawice rozdzierają ciemności. Reflektory rozdarły niebo nad miastem. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o niektórych doznaniach, uczuciach: wywoływać dojmujący ból, cierpienie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Żal rozdziera serce. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.